ගමින් ගම
නගරයෙන් නගරය
හෙමි හෙමින් ඇවිලුණි
ගින්දර
කන්නට තිබූ පිදුරුත්
නිර්ලෝභීව අතහැර
උස මහත් කෙරුවෝය
ගිනි දළු වෙතම විසි කර
"සුපින්වත්" පුරවැසි දන
"සුපින්වත්" පුරවැසි දන
මහ දවාලෙත්
හීතලෙන් වෙව්ලුව
තිස් වසක් තිස්සේ
ගිනි රස්නේ හුරුවෙච්ච
සුදුමැළි හිත් වලට
අයෙමත් ඉනුවා
උණුම උණු ලේ
තව පිදුරු දර කුමට
පෙට්රෝල් බූලියකුත්
තෙමඟුල් දවසකම හැලුනාම
හෝස් ගා ඇවිලෙන්නේ
ඉතින් ඔය
හෝස් ගා ඇවිලෙන්නේ
ඉතින් ඔය
කදිමට
හබන් කුකුලනි
වරෙව් දැන්
ජය මඟුල් කන්නට..
හබන් කුකුලනි
වරෙව් දැන්
ජය මඟුල් කන්නට..
No comments:
Post a Comment