Saturday, March 11, 2017

විල් තෙම


මුහුණටම වීසිකල
ලොකු කුඩා කැට කැබලිති
ග්ලුප් හඬින් ගිලදමන
ඉගැඹුරු සුනිල විල්තෙම


සියුම් දිය රැල්ලකි
ගැටෙනා තැනින් ඉපදෙන
මඳ දුරක් දිවගොස්
බොඳවී මැකීයන


නැත අන් සලකුණක්
ඒ කිසි මිනිස් වෙහෙසක
මඳ මඳ ඉහල එසැවෙන
දිය කඳ පමණි අපමණ





ඍතුවෙන් ඍතුවට..



අප්‍රියෙල් අහස ඉඹ
පිපිරිලා කැබලිවෙමි
වෙසක් හුළඟක ඇලී
තැන නොතැන විසිර යමි
නිකිණි හිරු අබිමුවෙහි
උණුව දියවී ගලමි
දුරුත්තේ හීතලට
නිවී යළි කැටිගැහෙමි

ඒ කිසිම තොරතුරක්
කිසිවිටෙක නොසඟවමි
මුදා විසිතුරු සලුව
අගුලු නැති දොර හරිමි

මිදෙන මං පෙනි පෙනී
සුවපහසු මිහිදුමක
පටලැවෙමි..
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...