දැන දැනම ඇනෙන බව
කටු තියුණු, ගල් බොරළු,
එහෙ මෙහේ ඇවිද යමි
නිරුවත් සිතින් සැරසී
පැසවන්න ඉඩ හරිමි
නොබලාම රිදෙන තැන්,
ඉවසාන ඇදුම්කන
වේදනාවන්, හිනැහී
පැමිණි කළ නිසි දවස
පළා සැත් පිහි තුඩින්,
පණ ගැහෙන ලේ පාට
කවියක් බිමින් තබමී
No comments:
Post a Comment