මග බලමි..

දවස මියැදෙන හවස අඳුර මැද
මග බලමි පමා ඇයි සොඳුර අද
ඇවිත් යහනට වැදී පුරුදු ලෙද
මුදු අතින් මගෙ දෙනෙත් වහනවද

සුමුදු තොල් පෙති අගින්,
ලෙහි සුසුම් හෙමි හෙමින් උරනවද
තව තව තදින් වැලඳ,
හීන ඇහිපිය යටින් තියනවද
සදා එලෙසම ඉන්න,
නොයා හෙට උදයෙන්ම,
දමා තනිකර නපුරු එළිය මැද..
හැකිද නිදි දෙව්ලියේ කියනවද..