ණය

බොහෝ ණයගැති වෙමි 

ඔබ හට,

පැණි වරකා ගස් මුදුන 

අකුණකින් දැදිරි වන්නට 

ඉස්සර .. 

සන්සුන් සුදු වළා කැට 

කුණාටුවකින් කැකෑරෙන්නට 

ඉස්සර ..

නිල් විල් තලය ඇවිලී 

පිළී ගඳ නැගෙන්නට 

ඉස්සර .. 

පළාපෙත්තෙකු ගැන 

බමරෙකුට ඉරිසියා දැනෙන්නට 

ඉස්සර ..

සියුම් මල් පෙත්තක් 

රිදෙන තුරු නැවි නැවී, 

හද රිදුම් පිරිමැදි,

ඒ නිමා වුන ඍතුවට ..

ඔව් , ඒ නමක් නැති ඍතුවට ..