නොමියෙන මතක

කෙලෙස සම කරන්න ද 

ඔබ, සුපිපි මලකට..

රුව සුවඳ තිබුනාට,

මියෙනතුරු මට මතක,

මිහිරිතම උණුහුම..

අඩු නිසා මල් පෙති ළඟ..

කෙලෙස සම කරන්න ද 

ඔබ, සරා සඳකට...

මුදු එලිය හැලුවාට,

මියෙනතුරු මට මතක ,

හිත පිරෙන සිනහව..

අඩු නිසා සඳවත ළඟ..

කෙලෙස ගී ලියන්න ද 

තවත් නම් නුඹ හට..

සියක් පද හිතුනාට, 

මියෙන තුරු මට මතක 

ඒ මියුරුතම වදන..

අඩු නිසා කවි හිත ළඟ..