ඒ නිසංසල නිශාවෙහි
සඳ රැසින් මුවා වූ
සෙල් අසුන මත වැතිර,
සුසුදු සඳ වත මතුපිට
සෙමෙන් මා පතිත කල
හාදු වැහි පොද තුරල් වූ
සන්සුන් ඇසිල්ලක,
මගේ රළු කොපුලෙහි
තබා සීතල දෙතොල
උරාගත්තීය ඇය,
සියලු සිතිවිලි මහද,
අමාවක කලුවරට
නොබෝ දවසකට පෙර...
No comments:
Post a Comment