අස්ස මාල්ලාගේ කවිය...

සම් මස් ඇට මිදුළු විනිවිදින

මේ තියුණු වෘක දත්  

රිදුම් නොගෙනේයි තවත්

මතක් වන විට

 කරෙන් ගෙන ආ මතකය

"මිනිහෙක්"

අසරණ නොකර

 අතර මඟ  
ලුහුබැන්ද බඩගිනි මෘග රැළ මැද

තවත් ටික මොහොතකින්

හිස්ව යනු පෙර, ලෙයින්

මේ අස්ස හදවත

එකම පැතුමක් ඇත

පතන්නට,

දුයිෂෙන්,  

 දයාබර ගුරුතුමනි..

මගේ අවසන් හුස්ම 

උණුසුමක් ගෙනේවා

හීත සෘතුවේ පුරාවට,

පිරුණු උණුහුම් හැඟුම්  

පුංචි හිත්වල ඉහින

කබායෙන් නොවැසුනු,
  ඔබ ගතට..

නිමාවී, හිම වැස්ස

එනතුරා..

සත්තකින් නුදුරේම

ඒ මිහිරි වසන්තය!!!!