ඉඩ ඇත ...

මේ සීත මැදියමේ වුව 

සිහිනෙන් දොඩන කොවුලෙකු

ඉමිහිරිම ස්වරයෙන් 

ගීයක් ගයන්නට ඉඩ ඇත 

වාලුකාවට ඉහළින් 

පාලු අහසේ ඇවිදින 

තද හිතැති මේ කුලට ද 

ඉකිගැසී ඇඬෙන්නට ඉඩ ඇත 

නින්දත් නොනින්දත් මැද 

සියුම් ඉඩකඩ අතර 

කල්පයක කල්පනා 

සිරකරගන්න ඉඩ ඇත 

අද හෙට ම නොවුනත් 

අනිද්දා දවසක 

ප්‍රේමය පවා මුහුණට 

මුණගැහෙන්නට ඉඩ ඇත