Sunday, March 29, 2015

බැරිද ඇවිදින් යන්න


හිම මිදුනු තුඟු ගිරග
සුසුමකින් අවුලන්න
ගිනිතියා හීතලට
ඈතකට එලවන්න
කුලුඳුලේ හාදුවක 
රිදුම සිහිකැඳවන්න 
නෙත් කෙවෙනි හිස්, 
මිහිරි කඳුලකින් පුරවන්න

බිළිඳු පෙම තව දුරක්
වඩා ගෙන් ගෙට යන්න 
එපා! ඔබ කියයි, බැහැ
හිස් අතින් යළි එන්න
නොමළ බව මම, මටම
මතක් කර දී යන්න 
ඉස්පාසු වෙලාවක 
බැරිද ඇවිදින් යන්න

1 comment:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...