Sunday, July 28, 2013

නොමියෙන මතක



කෙලෙස සම කරන්න ද 
ඔබ, සුපිපි මලකට..
රුව සුවඳ තිබුනාට,
මියෙනතුරු මට මතක,
මිහිරිතම උණුහුම..
අඩු නිසා මල් පෙති ළඟ..

කෙලෙස සම කරන්න ද 
ඔබ, සරා සඳකට...
මුදු එලිය හැලුවාට,
මියෙනතුරු මට මතක ,
හිත පිරෙන සිනහව..
අඩු නිසා සඳවත ළඟ..

කෙලෙස ගී ලියන්න ද 
තවත් නම් නුඹ හට..
සියක් පද හිතුනාට, 
මියෙන තුරු මට මතක 
ඒ මියුරුතම වදන..
අඩු නිසා කවි හිත ළඟ.. 

No comments:

Post a Comment

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...