සිහින තාරකාවී....

ආවත් හීනයට පමා වී
දී මුදු එළිය හිත නිවාවී
මා නෙත කඳුලු පිස හිනාවී
ආදර සිහින තාරකාවී

අතරමන් වී දිවි කතර මැද
හසර නොම දැන අසරණව හිඳ
දිලෙන පෙරමඟ තරු ලකුණු මැද
පෙරට ඇදෙනෙමි අඳුර සිඳ බිඳ
කලා පිරුණද නුරා සඳවත
අරා නුඹකුස අමාවක නැත
සදා එක ලෙස දිලෙන තරු නෙත
මට අගෙයි ඒ සොඳුරු එළි තිත

අනාගතය ඇවිල්ලා...

අතීතය අළුකරන්
නාඳුනන හෙට අරන්
ගුරු ගෙදර දොර ඇරන්
ඇවිත් හිත අවි දරන්

කඳවුරෙන් තිලිණදුන්
පාට කන්ණාඩියෙන්
බලයි උන් කී ලෙසින්
පෙනුම බොඳවූ ඇසින්


මිදෙයි තුරුහිස් මලින්
ගොලුයි සියොතුන් මුවින්
හන්තාන කඳු හිසින්
හමයි සුසුමක් හෙමින්

පන්හිඳක කඳුලු...

හැරදා සිහින දැවටුනු නෙතු පුරාවට
ගියදා සිහින දෙව්දුව යලි විමාමෙට
ගැලුවා පන්හිඳෙන් කඳුලැලි රටාවට
මැවුනා සොඳුරු කවි පත් ඉරු පුරාවට

මනමේ කථාවක්..

කරලියට කිසි විටෙක නොපැමිනි
වැදි රජුට හද බැඳී සෙනෙහෙනි
කුමරියද රඟහලෙන් නික්මිනි
අහෝ වනමැද කුමරු තනිවුනි

ඔබ එන්න...

අඳුරු වුනු හිත් අහසඑළිය කර දිළිහෙන්නතරු පොකුරු මට කුමටසඳ මඬළ වී එන්න
තෙත හිඳුනු හිත් පතුලසෙනෙහෙ දිය පුරවන්නමල් තුහින මට කුමටමහ වැස්ස වී එන්න