වසාලයි ඔබ පැමිණ
ඒ සියලු කුස්තූර
මහද බිත පුරාවට
කැතට විසිරී තිබුණ
පෙඳ පාසි අතර පිපි
පෙනෙන නොපෙනෙන පුෂ්ප
දැනෙන නොදැනෙන තරම්
ක්ෂුද්ර සුවඳක් සැදුව
නිදාහුන් ලැගුම්හල,
වැසී යයි එකින් එක
තැවරෙමින් සෙනේ දිය
බදාමය සේ සැදී
සියුමැඟිලි තුඩ මිදෙන
පිරියම් ව සුද මැදී
ඔප වැටී තිබෙන සඳ
අසයි ඔබ
සොයම් මම
ඒ කුඩා කුසුම් ඉඩ
No comments:
Post a Comment