අසංක්ෂිප්ත අත්පිටපතකින් කොටසක් !!!

සුබ පැතුමකට පුළුවන් ද 

සුව කරන්නට රිදුමක් 

ඇද අකුරකට නැති වෙයි ද 

ඇස පිසින්නට වරමක් 

තරු ඇබින්දකට පුළුවන් ද 

විනිවිදින්නට කළුවක් 

රෑ ගෙවෙන්නෙ ම නැති වෙයි ද 

හිත හදයි ලොකු බොරුවක් 

නග්න පය වැද පෙරලී 

භග්න වුනු හද බඳුනක් 

ලස්සන ම මල් අහුරක් !

ඒ, කල් ඉකුත්වුණු පැතුමක් 

ඇත්ත ..... මම වැරදියි 

අමතක වුණා මොහොතක් 

'ආදරේ' කියන්නෙ ම 

ඉරිසියාබර ගණුදෙනුවක් 

අත්මිදෙන්නට බැරිකම 

අත්දැකීමෙ ම කොටසක් 

අත් ඇලුන හැටි දැක්කම 

අත්තලයි පණ අදින පපුවත්  

අත්සන තියන දවසට 

අත් ඇරෙයි එක නමක් කොහොමත් 

අතින් ගත් රළු සුමුදු එ දෙඅත්  

අනවසරයෙන් ඉඹිමි තාමත් !