තටු නොසිඳි හිත

දැවී නලියයි 

නෙක පහන් වැටි

සුළඟ පැටලෙන, වට පිට.. 

පලාපෙත්තෙකි 

තටු කපා ගත්

සියතින්ම පෙර කලකට..

බලා එළි දෙස 

දුරින් දිලිසෙන 

පණපිටින් යයි ඉවතට .. 

බිමින් ඇවිදින

උට, ඉගිල්ලෙන 

හිතක් ඇත පෙර පිනකට..