ජිවිතයට ඉඩදෙමි
රෝස මහනෙල් වතුසුදු
රොස් පරොස් යලි නොඅසමි
රෑට විතරක් සුපිපෙන
රෑ කුමාරි ට ලං වෙමි
ගිමන් අහසින් මොර දෙන
පවන් මිස වැසි නොපතමි
ලවන් පවසින් නළියන
පැලෙන්නට ඉඩ නාරිමි
සොයන් සිහිළක් තැන තැන
පයින් යන සිත කැදවමි
හීතලට පෙන පුපුරණ
වීදුරුව තුල ගිල්වමි
ටිකක් වෙනස් සිතුවිල්ලක්. ලස්සනයි. දිගටම ලියමු හිත කියන වේලාවට. ජය !!
ReplyDelete