Wednesday, October 3, 2012

නික්ම යන ගිරවියට..

අවසරයි ඉගිලෙන්න
ආදරේ අඹර යට
ඉමක් නැති සුව පිරුණු
වළා බුමුතුරුණු පිට
ඉඩ දෙන්න, බොඳ වෙන්න
පහළ තනි කලු තිතට
ඒ මමය, ඔබ යන්න
ලොකු වැඩියි අහස මට
Posted by at
Labels:

7 comments:

  1. සචිත්October 3, 2012 at 7:17 PM

    හ්ම්ම් යතාර්තය ලස්සනයි ජය....

    ReplyDelete
  2. ධමිමික ස‍‍දරුවන්October 4, 2012 at 9:17 AM

    ලස්සනයි

    ReplyDelete
  3. AnonymousOctober 4, 2012 at 2:15 PM

    ලස්සනයි යාලු :)

    ReplyDelete
  4. samakayawateOctober 4, 2012 at 3:11 PM

    ලස්සනම නිර්මාණයක් හරිම ආසාවෙන් කියෙව්වේ
    http://samakayawate.blogspot.com/

    ReplyDelete
  5. SANDAPAHANAOctober 4, 2012 at 11:02 PM

    ස්තූතියි ප්‍රතිචාර වලට!!!!

    ReplyDelete
  6. කෝරලේ මහත්තයා October 6, 2012 at 3:14 PM

    අදමයි ආවේ කවිය කියෙව්වට පස්සේ ආයේ එන්න ආසහිතුන

    ReplyDelete
  7. SANDAPAHANAOctober 6, 2012 at 5:04 PM

    ආයෙමත් ඇවිත් යන්න.

    ReplyDelete

Subscribe to: Post Comments (Atom)
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...