අංකූරෝ

හ්‍යුමස් රසට කෑදර 

තෘණ බුමුතුරුණු අතහැර

නොනැවත මතුපිටින්

කිඳා බසිනුව පහලට

රලු ගල් බොරලු  විනිවිද

මුතු මැණික් 

‍රන් නිදන් නම් නොව

මුල් ගැටෙනු නියමිත,

මිනී ඇට කඳු ම ය

බොහෝ වධ විඳ වැළලුණ

අසාගන් ඒ හැමවිට 

කතා හැම උන් මුමුණන

වැඩී අතු හැම අත

නිවා සනහන සව්සත

උඹ මහ ගහක් වනු ඇත

ලපැටි අංකුර හිතවත

(Painting by Ion vincent)

වියත්-මං

වියතක් පළල මංපෙත

වියතක් දුරද නොපෙනෙන

ඇවැතක් පවා නොතකන

පිරිසක් තබති පියවර

අඳුරෙන් අඳුර වෙතටම 

අඩියෙන් අඩිය පිවිසෙන

පසුපස නොසිට පසුකර

අනෙකෙක් යතත් ඔරවන

අහසක් උසැති මිනිසුන්

මහ මං තනනු වෙහෙසෙන

වියතක් නූස් ‘වියතුන්’

පටුමං වෙතම පිවිසෙන

(Oil Painting by Karen Luke)